EVENTS
Het Watson team organiseert veel activiteiten,
kom zien , kom proeven ,neem deel.
Kom genieten van overheerlijke, mals gegrilde ribbetjes ten voordele van de restauratie van de historische Watson Reddingboot 3. Deze Oostendse trots, een stille getuige van moedige reddingsacties op zee, verdient een tweede leven — en jij kan daarbij helpen!
Met jouw honger steun je niet alleen je smaakpapillen, maar ook een prachtig stuk maritiem erfgoed. Elke portie brengt ons een stukje dichter bij een varende Reddingboot 3.
Wees er snel bij, want de plaatsen zijn beperkt.
WAT’S ON ?
Werkzaamheden
Het roer loskoppelen was de eerste uitdaging. Immers sedert 1980 zat dat muurvast.Toen het roer verwijderd was stond het ‘ stern frame’ verwijderen op het programma.Geen eenvoudige opgave,want het achterstevenframe is meestal een zware, sterke structuur die aan het achtereinde van de kiel is bevestigd.
Het kan bestaan uit een grote giet-, smeed- of lasconstructie.
Niettemin met veel zweten en zwoegen kreeg een team van vier vrijwilligers
het achterstevenframe op zijn knieën. Weeral een stap verder in de restauratie.
Toen de reddingboot 3 naar Oostende kwam stelden we een beschadiging
vast aan de romp bakboord zijde.
In de maand oktober 2024 werkten de vrijwilligers vele uren aan het herstel van
deze opening. Zowel de binnen- als de buitenste beplanking ‘oplappen’ was geen sinecure.
Uiteindelijk is deze opening gedicht en nadert het zijn eindfase.
Eind augustus kwam de bakboord motor terug naar de loods. Na een grondige check up ,start binnenkort verf verwijderen en testen.
Sedert 1980 bleef het roer op zijn plaats. Blokvast tot nu 2 augustus 2024. De vrijwilligers ondernamen actie , en jawel de bouten en roeren en tandwielen kwamen in beweging. Super prestatie . Ook het systeem dat het roer in beweging zet is de moeite waard te bestuderen. Op 8 augustus kreeg het team het onderste
deel dat draait van het roer los dat vastzat sedert 1980.
Roer blad Reddingboot 3 Oostende (Watson type) verwijderd.
Roer
Onderste deel roer dat draait.
Tandwielkast roer
Varend erfgoed inspectie kwam langs (o.a. voor blijven ontvangen subsidies)en men zag dat het goed was. Positief voor ons verslag over de aanpak en vooruitgang der werken.
Om de toestand te controleren van de romp (ribben) aan stuurboord zijde werd het dek onder de stuurhut verwijderd. Herstellingen zijn intussen opgestart.
De houten rasters die als vloer dienen ter hoogte van stuurwiel worden intussen hersteld of vernieuwd. Om de toestand te controleren van de romp (ribben) aan stuurboord zijde werden de dekplanken verwijderd. Herstellingen zijn intussen opgestart. Verdere inspectie van de romp achterdek staat op de planning.
WATSON REDDINGBOOT TIDBITS
Dit Watson-type is een houten reddingsboot met twee dieselmotoren, die elk een schroef aandrijven. De twee schroeven van het schip steken niet uit maar zijn volledig ingekapseld. Hierdoor kan de boot in relatief ondiep water navigeren, dicht bij de kust of zandbanken.
De aanwezigheid van 154 lucht dichte compartimenten moest ervoor zorgen dat het schip niet kon zinken.
De term Watson verwijst naar het type reddingsboot. Het is niet de naam van het schip. Het vaartuig heet officieel Reddingboot 3, met verouderde spelling zonder tussen-s. Echter in sommige documenten en nu meer en meer in gebruik spreken we over de Watson 3.
Ook kom je het logo tegen met het cijfer 3. De reddingboot met nr 3 had Oostende als thuishaven.
In de restauratieloods Reddingboot 2 te Nieuwpoort bevindt zich ook de Reddingboot 1 die vroeger dienst deed in Zeebrugge. Deze boot is te zwaar beschadigd om nog hersteld te kunnen worden. Maar het speelt wel een cruciale rol in de restauratie van onze restauraties. De Reddingboot 1 levert belangrijke wisselstukken die nergens meer te vinden zijn. Het is ook een handig kijkmodel.
Voor de Belgische reddingboten werd gekozen om deze in en uit het water te halen. Daarvoor waren er twee davits (hefkranen) voorzien. De meeste ‘lifeboats’ werden in de UK via een slipway, ramp in het water gelaten en weer opgetrokken naar hun lifeboat station.
In de huidige spelling wordt het woord met of zonder ‘s’ geschreven. In de oude spelling van voor 1995 was het zonder ‘s’.Een ‘reddingboot‘ (zonder ‘s’) is een boot waarmee redders vanaf de wal uitvaren om hulp te verlenen aan schipbreukelingen of mensen die vanaf een schip moeten worden gehaald.
De Reddingboot 3 is van Britse makelij en deze boten werden blauw en rood geschilderd, De typische kleuren voor Britse reddingsboten(RNLI). De witte lijn op de romp toont de waterlijn. Om duidelijk te maken dat de Reddingboot 3 een Belgisch vaartuig is, kreeg de bovenbouw een okergele tint.
Bij reddingsoperaties op een woelige zee had het schip een paar trucjes om veilig te opereren. Bij het naderen van een drenkeling kon de bemanning via een sproeisysteem levertraan op de golven spuiten. Deze olie zorgde voor een tijdelijk luwen van de golven. Hierdoor kon men veilig tot dicht bij een drenkeling varen en deze snel aan boord hijsen.
De Schermuly Line Thrower werd uitgevonden door William Schermuly en zijn zoon, Capt. Conrad D. Schermuly DCM. William Schermuly werd geboren in 1857. Hij ging naar zee op de HMS Warspite en andere schepen. Nadat hij in 1880 zijn maritieme leven had opgegeven, ging hij aan de slag om de levens van zijn mede-zeelieden te redden. Hij zei: ‘Verloren schepen kunnen worden vervangen, maar levens zijn voorgoed verdwenen.’ Veel mannen raakten verdwaald binnen het zicht van de kust omdat er geen lijn aan het wrak kon worden vastgemaakt. Schermuly vond een eenvoudig en gemakkelijk te gebruiken raketsysteem uit dat een opgerolde lijn bevatte die soepel’ meevloog’.
Wanneer een schip langs de kust verging, konden de raket en de lijn vanaf het schip of de kust worden afgevuurd. Het dunne koord werd vervolgens gebruikt om een dikker touw over te trekken waaraan een ‘breeches buoy’ ‘ de broek ‘ was bevestigd om mensen van het schip naar de kust te dragen.
Uiteindelijk werd dit vervangen door betere en veiliger hulpmiddelen .
In de Eerste Wereldoorlog gebruikte het Canadese leger ze om telegraafkabels van loopgraaf naar loopgraaf te projecteren terwijl ze onder vuur lagen. Ze konden ook een grijphaak afvuren om prikkeldraadverstrengelingen weg te trekken.
De broek in de volksmond.
Vrijwilligers uit het hele land, van Luik over Antwerpen tot Oostende werken samen om de historische reddingboot 3 nieuw leven in te
blazen. Ze brengen hun unieke vaardigheden en passies mee, of het nu houtbewerking,motoronderhoud,magazijnbeheer, of het runnen van de bar is.
Deze inzet en diversiteit aan talenten zijn van onschatbare waarde voor
het restauratieproject.Deze gezamenlijke inspanning gaat verder dan
het herstellen van een schip; het verenigt mensen van verschillende achtergronden en regio’s. In dit proces herontdekken ze oude
ambachten en delen ze kennis en ervaring.
Elektriciteit bekomen we van de zonnepanelen op vlotters in het vlotdok. Regenwater is door de waterzuiverings installatie gefilterd tot drinkbaar water.
Dit model reddingsboot werd bestuurd vanuit een kuipvormig compartiment. Onder het dak van dit gedeelte bevonden zich het mechanisch gedeelte om de motoren te bedienen. Schipper en machinist zaten dus vlakbij elkaar en werkten nauw samen. De bovenbouw van dit type Watson reddingboot veranderde heel snel.
Er zijn twee schroeven,de ene links en de andere rechts draaiend. Zij zitten bovendien in een soort koker, tunnel .
Daardoor kan de reddingboot ook dicht onder de kust komen.Ook het roer is achteraan beschermd .
MOTOREN :2x Ferry Diesels VE4 40 HP elk 600 RPM
Deze reddingboten konden bij een grote golf kapzeizen. Zij konden nog niet terugkeren naar normale toestand.Die techniek kwam later. Wat wel was het feit dat zij door de luchtdichtte compartimenten bleven drijven en onder een bepaalde hoek (helling ) zich konden rechten. Daarvoor werden zij getest op de bouwwerf.
Bij een ruwe schatting zouden er zo een 400.000 klinknagels , vijzen verwerkt zijn in de Watson reddingboot 3 Oostende.
| En het werk gaat voort |
| Het klinkt alsof 2025 echt een mijlpaal zal worden voor dit indrukwekkende project. Het herstellen van het gat in de romp, het herspuiten van de motorkap en het plaatsen van de stootbanden laten duidelijk zien hoeveel zorg en aandacht er wordt besteed aan elk detail. De motorruimte die zijn geheimen prijsgeeft – dat klinkt haast magisch, alsof er een verborgen geschiedenis naar boven komt. En het verfwerk dat alles doet schitteren in de vernis? We hebben uiteraard ook weer heel wat activiteiten gepland. Wil je meer weten ? |
